Tablica upamiętniająca Józefa Mackiewicza

 Tablica jest umieszczona w parku pałacowym na fragmencie muru bramy pałacowej dawnego pałacu carskiego w Białowieży. Na tablicy znajduje się grafika przedstawiająca dzięcioła trójpalczastego i fragment tekstu Józefa Mackiewicza, na dole umieszczono loga i nazwy fundatorów.

Tablicę zamontowano 19 stycznia 2024 roku dzięki staraniom i z inicjatywy artysty plastyka Lecha Z. Nowackiego – prezesa Fundacji Memoria Future Est i we współpracy z Regionalną Dyrekcją Lasów Państwowych w Białymstoku – dyrektora Andrzeja J. Nowaka i dyrektora Białowieskiego Parku Narodowego Michała Krzysiaka.

Józef Mackiewicz (1902-1985) był w Puszczy Białowieskiej w 1919 roku jako 17 letni żołnierz – swoje wspomnienia z tego miejsca zawarł w powieści „Karierowicz”, pisał o tym również w swoich felietonach i listach.

W 1922 roku Józef Mackiewicz został przyjęty na I rok Wydziału Filozoficznego i Przyrodniczego Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie pracował w Muzeum Zoologii pod kierunkiem profesora zoologii Konstantego Janickiego. W kwietniu-maju 1922 roku Józef Mackiewicz prawdopodobnie był wysłany do Białowieży w celu pozyskania do zbiorów muzealnych dzięcioła trójpalczastego, o występowaniu którego pisano już w niemieckim wydawnictwie „Bialowies in deutcher Verwaltung”. Wypchane własnoręcznie przez pisarza dermoplasty dzięcioła znajdują się do dzisiaj w zbiorach muzealnych.

Ponownie Józef Mackiewicz przyjechał do Puszczy Białowieskiej na początku czerwca 1922 roku, był zaangażowany do grupy naukowej porządkującej i powiększającej kolekcję zbiorów do muzeum przyrodniczego organizowanego przez Dyrekcję Lasów Państwowych w Białowieży.

Wspomnienia z tego pobytu, zawarł w reportażu „Z ostępów leśnych Białowieży”, opublikowanego 2 września 1922 roku w nrze 28 „Słowa” – gazecie wileńskich konserwatystów, redagowanej przez brata – Stanisława Cata-Mackiewicza. Po sukcesie pierwszego reportażu Józef Mackiewicz został przyjęty w poczet redaktorów pisma. W przyszłości pisarz wracał wspomnieniami niejednokrotnie na łamach swoich utworów do Puszczy Białowieskiej.

Józef Mackiewicz jest uważany za jednego z najwybitniejszych polskich powieściopisarzy XX wieku. Rok 1922 uchwałą Sejmu RP był uznany rokiem Józefa Mackiewicza. Jest autorem powieści „Karierowicz”, „Droga donikąd”, „Lewa wolna”, „Nie trzeba głośno mówić”, „Kontra”, „Sprawa pułkownika Miasojedowa”, a także licznych utworów o charakterze publicystycznym. (Oprac. Lech Z. Nowacki)

Galeria