Jan Hay - kierownik przedwojennego Laboratorium w Białowieży

Profesor nauk weterynaryjnych, jeden z kierowników przedwojennego Laboratorium Biologicznego w Białowieży.

   Urodził się 19 sierpnia 1905 roku w Diatkowie (Rosja). W 1927 roku zrobił maturę i rozpoczął studia na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego. Dyplom lekarza weterynaryjnego uzyskał w 1933 roku.

  Pracę zawodową rozpoczął w 1932 roku w Instytucie Badawczym Lasów Państwowych, nie mając jeszcze ukończonych studiów. Po uzyskaniu dyplomu został zatrudniony na stanowisku kierownika Laboratorium Biologicznego w Białowieży, którego podwaliny stworzył dr Konrad Wróblewski. J. Hay zajął się poszerzaniem zakresu działalności placówki. Wkrótce zorganizował Pracownię Rozpoznawczą Bakteriologiczno-Łowiecką, która w zakres swej działalności włączyła też choroby zwierzyny łownej. W Białowieży J. Hay przepracował tylko dwa lata.

  W końcu 1934 roku podjął pracę jako lekarz weterynaryjny, pracował w zakładach rzeźnych w Inowrocławiu, Sierakowie Wlkp. i Warszawie. Zajmował się zagadnieniami higieny mięsa i jego przetworów.

  Wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. W 1940 roku znalazł zatrudnienie w Laboratorium Mięsoznawczo-Bakteriologicznym Rzeźni Warszawskiej. Był asystentem prof. Ireny Maternowskiej, następnie został kierownikiem tego laboratorium. W 1946 roku, po uruchomieniu Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego, podjął pracę początkowo na stanowisku starszego asystenta, później – adiunkta w Zakładzie Badania Środków Spożywczych Zwierzęcego Pochodzenia. W 1948 roku uzyskał stopień doktora medycyny weterynaryjnej. 1 września 1950 roku został mianowany zastępcą profesora i kierownika Zakładu, który przemianowano na Katedrę Higieny Produktów Zwierzęcych.

  W latach 1951-54 pełnił funkcję prodziekana, a następnie – dziekana Wydziału Weterynaryjnego SGGW. W 1954 roku uzyskał tytuł docenta, a w 1962 roku – profesora nadzwyczajnego.

 Był członkiem: Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego, Komisji Rozbudowy Uczelni i Seniorem Budowy Wydziału Weterynaryjnego, Komitetu PAN ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Komitetu Weterynaryjnego V Wydziału PAN.

Opublikował 18 prac naukowych, był ponadto promotorem 16 przewodów doktorskich, recenzentem 8 rozpraw habilitacyjnych i 9 rozpraw doktorskich.

Został odznaczony m.in. Medalem X-lecia PRL (1955) i Złotym Krzyżem Zasługi (1957).

Zmarł 24 listopada 1968 roku. (Oprac. Piotr Bajko)

Galeria