Andrzej Kawecki

 Magister inżynier leśnictwa. W latach 1956-1972 pracował w Białowieskim Parku Narodowym – początkowo jako leśniczy, później adiunkt oraz pełniący obowiązki dyrektora.

Urodził się 5 kwietnia 1928 roku w Zamliczach (pow. Horochów na Wołyniu). We wrześniu 1941 roku wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. Od stycznia 1943 roku był łącznikiem (ps. „Katiusza”) w zgrupowaniu „Osnowa” w 27 Wołyńskiej Dywizji AK. Działał w okolicy Włodzimierza Wołyńskiego

W 1952 roku ukończył Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Tuż po studiach, z nakazu pracy, trafił do Biura Planowania Przestrzennego w Katowicach. Później przeniósł się do Warszawy, gdzie był zatrudniony w Miastoprojekcie „ZOR” – Przedsiębiorstwie Projektowania Budownictwa Miejskiego.

W 1956 roku przeniósł się do Białowieży. Zatrudniony został w Białowieskim Parku Narodowym. W latach 1957-1960 pracował na stanowisku leśniczego BPN (w okresie od 1 listopada 1958 do 30 czerwca 1959 roku przejściowo pełnił obowiązki dyrektora Parku), następnie był adiunktem BPN ds. naukowo-technicznych (1960-1964), a z dniem 1 czerwca 1964 roku, po przejściu dotychczasowego dyrektora BPN Jerzego Szymczaka do Kampinoskiego Parku Narodowego, rozpoczął pełnienie obowiązków dyrektora BPN – na tym stanowisku pozostawał do 30 września 1968 roku, po czym ponownie objął stanowisko adiunkta BPN, z którego odszedł na własne żądanie z dniem 1 lutego 1972 roku. W latach 1972-1974 pracował na stanowisku starszego inżyniera w Instytucie Badawczym Leśnictwa, a w latach 1974-1988 na stanowisku zastępcy dyrektora w Roztoczańskim Parku Narodowym.

W 1965 roku kandydował na radnego do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku. Rekomendacji udzieliła mu „Gazeta Białostocka” (nr 114/1965):

„Nieomal całe dni, a nierzadko i wieczory, poświęca na rozwiązywanie problemów Parku. (...) Mimo przeciążenia obowiązkami zawodowymi, Andrzej Kawecki uczestniczy w życiu społecznym osady. Jest m.in. aktywnym działaczem Gromadzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Wśród mieszkańców Białowieży cieszy się zaufaniem, sympatią i poważaniem”.

W okresie, kiedy Andrzej Kawecki pełnił obowiązki dyrektora BPN, oddano do użytku odbudowany po pożarze w 1962 roku Dom Myśliwski oraz nowo wybudowany hotel reprezentacyjny, który funkcjonował pod nazwą Ośrodek Turystyczny „Iwa”. Przeprowadzono także elektryfikację osady Zwierzyniec i zapoczątkowane zostały ogólnopolskie, a następnie międzynarodowe plenery malarskie w Białowieży.

Jako działacz społeczny, Andrzej Kawecki uczestniczył m.in. w organizacji przewodnictwa turystycznego na terenie Białowieży (sam był przewodnikiem, zasiadał także we władzach białowieskiego Koła Przewodników PTTK), brał udział w pracach zespołu ds. budowy nowego muzeum przyrodniczego, wspierał budowę przedszkola w Białowieży.

Był członkiem Rady Naukowej Białowieskiego Parku Narodowego w kadencji 1968-1971.

Jest autorem dwóch rozdziałów w monograficznej publikacji pt. „Park Narodowy w Puszczy Białowieskiej” pod red. Janusza B. Falińskiego, wydanej w Warszawie w 1968 roku. Jeden rozdział poświęcił ogólnej charakterystyce ścisłego rezerwatu przyrody, drugi – ruchowi turystycznemu w parku narodowym Krótkie teksty dotyczące BPN publikował w biuletynie informacyjnym „Parki Narodowe”.

Był myśliwym. Pracując w Białowieży, należał do Koła Łowieckiego „Puszcza”.

Były pracownik BPN, Tadeusz Petrowicz, wspominał Andrzeja Kaweckiego na łamach swojej książki pt. „Od Czarnohory do Białowieży” (Lublin 1986). Między innymi napisał:

„Należał do tych kolegów, którzy podobnie jak [Stanisław] Borowski wprowadzili mnie w środowisko myśliwych i tereny łowieckie. Mieszkaliśmy obok siebie, mieliśmy wspólny korytarz i łazienkę. Łączyła nas wspólna praca, bo obydwaj byliśmy adiunktami oraz wspólna praca naszych żon w IBL. Andrzej wyciągał mnie przy każdej okazji do lasu, dzięki niemu poznałem Puszczę i teren, na którym polowaliśmy”.

Andrzej Kawecki został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi (1969), Złotą Odznaką Honorowa LOP (1967), Brązowym Medalem Zasługi Łowieckiej (1972), Srebrnym Medalem PZŁ (1987), Odznaką „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego” (1978), Srebrną Odznaką „Za zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej” (1987).

Zmarł 10 września 1995 roku w szpitalu w Szczebrzeszynie (pow. zamojski), z powodu choroby nowotworowej. Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Zwierzyńcu. W pogrzebie uczestniczyła delegacja z Białowieży. Wincenty Nieroba oraz uczniowie Technikum Leśnego pożegnali Andrzeja Kaweckiego sygnałem myśliwskim Darz Bór!

Andrzej Kawecki był żonaty. Ze związku z Amelią (z d. Welcer) miał synów Jarosława (ur. 1955 r.) – dziennikarza Programu 1 Polskiego Radio i lektora filmów dokumentalnych, oraz Wiktora (ur. 1957 r.). (Oprac. Piotr Bajko)

Galeria