Teresa Ozimek

Teresa Ozimek (zamężna – Wołkowycka) – literatka, dziennikarka, działaczka społeczna i przedsiębiorca, przewodniczka turystyczna po Puszczy Białowieskiej, autorka Hajnowskiego bloga lokalnego (teresaozimek.wordpress.com).

Urodziła się w 1955 roku w Olecku. Dzieciństwo spędziła w Chełchach i Suwałkach. Po uzyskaniu matury w suwalskim Liceum Ogólnokształcącym wstąpiła do Studium Nauczycielskiego (z nauczaniem początkowym) w Tarnowie, które ukończyła w 1977 roku. Pracowała w Szkole Podstawowej w Jabłonowie, następnie w Zarządzie Miejskim ZSMP w Suwałkach.

Po wyjściu za mąż za białowieżanina Wiktora Wołkowyckiego, osiadła w Białowieży w 1979 roku. Podjęła pracę w miejscowej Zbiorczej Szkole Gminnej. Od października 1986 roku do końca 1989 roku kierowała Ośrodkiem „Nowoczesna Gospodyni” Gminnej Spółdzielni „SCh”. W latach 1990-1992 prowadziła prywatne Biuro Turystyczne „Teresa”. Mieściło się ono w budynku zajmowanym wcześniej przez bar „Wejmutka”. Przy biurze uruchomiona została kawiarnia. Pasjonowała się też oprowadzaniem wycieczek turystycznych, była jednym z najaktywniejszych przewodników białowieskich, a także „duchem opiekuńczym” miejscowego skansenu. Pod koniec lat 80. pełniła funkcję przewodniczącej komisji szkoleniowej Koła Przewodników PTTK w Białowieży.

W 1992 roku opuściła Białowieżę, przeprowadzając się do Hajnówki. W sierpniu 1993 roku otworzyła tutaj Agencję Usługową „Jodła”, która rozpoczęła wydawanie „Gościńca” – pisma społeczno-kulturalnego miasta i jego okolic. Była jego redaktorem naczelnym. Pismo ukazywało się z przerwami do stycznia 1999 roku, zmieniając wydawców.

Pisać zaczęła jeszcze w czasach licealnych. Debiutowała w „Na Przełaj”. Później jej utwory ukazywały się m.in. w „Poezji”, „Kontrastach”, „Krajobrazach”, „Niwie”, „Tygodniku Podlaskim” i na osobnych arkuszach literackich. W 2018 roku wydała książkę „Dzieci Leontine”.

W początkowym okresie twórczości fascynowała ją poezja. Pisała również teksty kabaretowe, protest-songi, do których muzykę komponował aktor teatralny Roman Bejger, przygotowywała też audycje do radiowęzłów zakładowych. Później dała prymat prozie i publicystyce. Laureatka kilku konkursów literackich. Część tekstów podpisywała panieńskim nazwiskiem Ozimek, do którego powróciła po rozwodzie.

Zmarła nieoczekiwanie 20 kwietnia 2019 roku w wieku 64 lat. Została pochowana 29 kwietnia w Warszawie na Cmentarzu Północnym.

Ze związku z Wiktorem Wołkowyckim (zmarł w 2020 roku w wieku 68 lat) miała syna Marcina (ur. 1976) i córkę Marię (ur. 1983).

(Oprac. Piotr Bajko)

Galeria