Jedna z chat białowieskiego skansenu (2006r.)

Skansen Architektury Drewnianej Ludności Ruskiej Podlasia.

   Jest to prywatny skansen w Białowieży. Służy on właścicielom i bywa udostępniany na potrzeby związane z kultywowaniem tradycji kultury ludności ruskiej. Można go także zwiedzać w okresie letnim i tzw. długich weekendów.

   Jak czytamy w Wikipedii: początek rozwojowi skansenu dał wiatrak-koźlak, sprowadzony do Białowieży w roku 1978. Przewieziono go ze wsi Kotły koło Bielska Podlaskiego, jeszcze wcześniej stał we wsi Kuraszewo. Pochodził z 1925 roku. W 1983 roku grupa studentów białostockich, współwłaścicieli wiatraka, dokonała zakupu gruntów (ponad 4 hektary) pod przyszły skansen. Z czasem zaczęły przybywać następne obiekty, pierwszym był drewniany płot pleciony z tzw. balasów (1983-84 rok). Płot, wzorowany na starych ogrodzeniach, miał przeplatane pomiędzy trzema żerdziami świerkowe gałęzie. W wiatraku na pierwszym poziomie stanęły drewniane prycze (do dziś istniejące), a dla grupy zapaleńców przyjazdy do Białowieży, składanie drewnianych obiektów ściąganych z okolicy stało się sposobem na spędzanie wolnego czasu.

   W 2004 roku postanowiono udostępniać skansen turystom. Obecnie drugie pokolenie, synowie właścicieli, również studenci białostockich uczelni, pomagają opiekować się skansenem.

   Skansen w obecnej postaci to zasługa przede wszystkim prof. Anatola Odzijewicza, który od samego początku inicjował, organizował i kierował pracami przy rekonstrukcji kolejnych obiektów. Razem z nim największy trud budowy ponieśli: Jan Chwaszczewski, Jerzy Monachowicz, Jerzy Misiejuk, Mikołaj Aleksiejuk, Bogdan Leszczyński i inni. Skansen budowany jest przez współwłaścicieli za ich własne środki.

   Skansen obejmuje obszar ponad pięciu hektarów łąk między rzeką Narewką i ulicą Zastawą. Za rzeką rozciąga się ściana obszaru ochrony ścisłej Białowieskiego Parku Narodowego. Na terenie skansenu stoją trzy chaty - najstarsza z 1886 roku z Czyżyk, z Klejnik z 1893 roku i z 1897 roku z Białej koło Bielska Podlaskiego, dwa wiatraki, ule w pniach, stodoła, spichlerz, studnia, wielki krzyż prawosławny, czasownia św. Aleksandra Newskiego i bania.

   Skansen zaczął powstawać w 1978 na ziemi Alesi i Stiepana Bajko z Białowieży. Wówczas to, jak opowiada w jednym z wywiadów Anatol Odzijewicz kupił on stary wiatrak i z grupą przyjaciół zaczął go skladać właśnie w tym miejscu. Tę pierwszą grupę stanowili Mikołaj Aleksiejuk, Jerzy Monachowicz, Michał Bajko, Eugeniusz Czykwin, Bogdan Leszczyński, a nieco później dołączył Jan Chwaszczewski, wówczas uczeń liceum, który stał się głównym budowniczym a do dzisiaj jest także kronikarzem i archiwistą skansenu. [...] Więcej można przeczytać w Wikipedii.(oprac.Janusz Korbel)

LINKI:

Więcej:Skansen w Białowieży - strona w Wikipedii

Galeria