Drzewo martwe od dobrych kilkudziesięciu lat - całkowicie pozbawione kory. Niegdyś prawdopodobnie sosna o największym obwodzie pnia z sosen rosnących na ternie Białowieskiego Parku Narodowego - podawany w źródłach obwód pnia : ok.380-390 cm. Obecnie całkowicie pozbawiany kory pień, ze sporymi ubytkami tkanki drzewnej ma obwód 342 cm.
W książce, napisanej w latach 30-tych XX w., "Ślady dawnego bartnictwa na terenie Białowieskiego Parku Narodowego" prof.J.Karpiński wspomina o niej jako o drzewie żywym: "Sosna: pierśnica 118cm, wysokość 35m. Wierzchołek obcięty. Drzewo żyjące, całe. Barć na wysokości 8m, wykończona. Ciosno w kształcie małego krzyżyka na wysokości 1 m. Otwór bartny od południowego wschodu. Drzewo proste. "Klucze" zarośnięte po hakowate występy, hwozdownia zarośnięta do połowy. Śniot wisi na hwozdowni, płaszki brak. Dodatkowe "oko" z lewej strony, w górze barci."
Do dziś już śniot, hwozdownia i klucze oraz z wiadomych względów ciosno nie zachowały. się (oprac.Tomasz Niechoda, zuberek1969@wp.pl)
ARTYKUŁY:
"Ślady bartnictwa" Andrzej Keczyński ("Matecznik Białowieski" 3/2008)
"O jedną sosnę bartną mniej" Andrzej Keczyński ("Pasieka" 5/2005)
"Sosny niebotyczne" cz.I Wojciech Adamowski ("Matecznik Białowieski" 2/2008)
"Sosny niebotyczne" cz.II Wojciech Adamowski ("Matecznik Białowieski" 3/2008)
LINK:
Strona internetowa - "Drzewa Białowieskiego Parku Narodowego"