Knihiniówka (uroczysko)
 |
|
Knihniówka - ols w okresie wiosennym (2006r.)
|
 |
 |
Gwarowo: Knihiniawka albo Knihiniauka.
Podmokły las, graniczący z Polaną Białowieską w okolicy wsi Zastawa. Na najstarszych dokumentach uroczysko to podawane jest jako „Kniehinie Bołoto”. Na niemieckiej mapie „Karte des westlichen Russlands. Kreis Prużana. N 31: Orla” z 1915 roku wymienione zostało jako „Kniaziewka”. Pod taką nazwą występuje również na mapce dołączonej do „Krótkiego przewodnika po Puszczy Białowieskiej” Mieczysława Orłowicza i Jana Jerzego Karpińskiego z 1937 roku. Tej samej nazwy użył na mapach turystycznych w okresie powojennym Janusz B. Faliński .Od „kniazia” nazwę uroczyska wywodził także Otton Hedemann, choć na mapie uroczysk, dołączonej do monografii „Dzieje Puszczy Białowieskiej w okresie przedrozbiorowym”, użył formy „Kniahiniówka” i „Kniahinie Błoto”.
Najstarsi mieszkańcy Białowieży twierdzą, że nazwa uroczyska powstała od gwarowej nazwy czajki (knihauka) – ptaka tradycyjnie gniazdującego na podmokłych łąkach, graniczących z uroczyskiem. Niegdyś uroczysko w okresie wiosny, lata i jesieni było niedostępne dla człowieka.
Dzisiaj prowadzi przez nie kładka turystyczna „Żebra Żubra”, wykonana według projektu leśniczego Jacka Wysmułka i przekazana do użytku w 1978 roku. (oprac. Piotr Bajko)
Galeria
 |  |
