Pan Piotr Bajko podczas podpisywania pamiątkowego egzemplarza książki "Kalendarium białowieskiego żubra"

Technik leśnictwa, wieloletni pracownik Białowieskiego Parku Narodowego. Z zamiłowania – dziennikarz, historyk-regionalista, kronikarz, bibliograf. 

    Urodził się 5 listopada 1950 roku w Białowieży Jego rodzice – Michał i Nina z domu Siemieniuk prowadzili niewielkie gospodarstwo rolne; ojciec pracował jednocześnie w Ośrodku Hodowli Żubrów Białowieskiego Parku Narodowego.

    W latach 1957-1964 uczęszczał do miejscowej Szkoły Podstawowej, następnie kontynuował naukę w białowieskim Technikum Leśnym, które ukończył w 1969 roku.

    W latach 1969-1970 odbył praktykę zawodową w Nadleśnictwie Zwierzyniec w Puszczy Białowieskiej. Pracę w Białowieskim Parku Narodowym rozpoczął 16 marca 1972 roku; przez 33 lata był związany z Muzeum Przyrodniczo-Leśnym, a od kwietnia 2005 roku z Pracownią Naukową (od 2014 roku – Dział Naukowo-Edukacyjny).
Przygodę z dziennikarstwem rozpoczął będąc jeszcze uczniem technikum. W 1968 roku został stałym korespondentem terenowym „Gazety Białostockiej”. Do tego czasu kilka jego drobnych materiałów zamieściła gazeta „Świat Młodych”. Z prasą białostocką i warszawską współpracuje do chwili obecnej.

     W swym dorobku posiada około 3.500 publikacji, wydrukowanych w ponad osiemdziesięciu tytułach prasowych i periodykach. Wydał następujące książki: „Cerkiew i parafia prawosławna w Białowieży” (I wyd. – 1994; II wyd. – 2002), „Białowieża. Zarys dziejów do 1950 roku” (2001), „Kalendarium białowieskiego żubra” (2004), „Białowieża. Parafia prawosławna św. Mikołaja” (I wyd. – 2006; II wyd. – 2013), „Z dawnej Białowieży” (2010), „Echa starej Białowieży” (2012), „Białowieża, której już nie ma” (2015), „Z zakamarków białowieskiej historii” (2015), „Po śladach odchodzącej Białowieży” (2017) oraz dwa tomy bibliografii: „Bibliografia Puszczy Białowieskiej 2001-2005” (2008) i „Bibliografia Puszczy Białowieskiej 2006-2010” (2014). Na wydanie oczekuje opracowana przez niego monumentalna „Kronika białowieska 983-2016”, uwzględniająca wszystkie ważne daty dla Białowieży i Puszczy Białowieskiej.

   Większość swych publikacji poświęcił historii i dniu dzisiejszemu Białowieży oraz Puszczy Białowieskiej, a także popularyzacji wartości przyrodniczych i kulturowych tego regionu. Jest autorem pierwszej monografii o dziejach swojej rodzinnej miejscowości. Opracował wszystkie ważniejsze wydarzenia w Białowieży, także historię miejscowych obiektów. Napisał biografie kilkudziesięciu osób pochodzących z Białowieży bądź dla niej zasłużonych. Jest autorem około pięciuset haseł w internetowej Encyklopedii Puszczy Białowieskiej.

    Osobną sferę jego zainteresowań stanowią wierzenia, obrzędy i zwyczaje związane z drzewami; artykuły monograficzne na ten temat publikuje w miesięczniku „Nieznany Świat”.
Współodkrywca (z płk. Borysem Russko i dr. nauk med. Sergiuszem Tarasiewiczem) białowieskich miejsc mocy – na wzgórzu w Parku Pałacowym w Białowieży i w oddziale 495 Puszczy Białowieskiej, które obecnie stanowią atrakcję turystyczną.

     W młodości pasjonował się krzyżówkarstwem; opracował 160 projektów różnych rodzajów krzyżówek, które w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych zostały opublikowane na łamach prasy szaradziarskiej i w popularnych dziennikach. Inną jego pasją był film; na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych uwieczniał na taśmie 8-milimetrowej różne wydarzenia z życia swojej miejscowości, badał także historię realizacji filmów w Puszczy Białowieskiej. W latach 1977-1991 był czynnym przewodnikiem turystycznym PTTK.

   Uhonorowany Orderem św. Marii Magdaleny II stopnia (1994), odznaką „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego” (1995) i tytułem „Zasłużony dla Powiatu Hajnowskiego” (2017). (Oprac. Tomasz Niechoda)

LINKI:

 "Czasopis" - białoruskie pismo społeczno-kulturalne (można w nim przeczytać wiele artykułów autorstwa Pana Piotra Bajko)

Galeria