Powierzchnia: 48,69ha

Rok powstania:1979

W granica BPN od 1996r.

Rodzaj rezerwatu: leśny

Przedmiot ochrony: fragment Puszczy Białowieskiej odznaczający się dużym udziałem wyjątkowo dorodnych dębów z licznymi okazami pomnikowymi (ok.40-50).

Rezerwaty Przyrody w Puszczy Białowieskiej

Rezerwat leśny. Utworzony na podstawie zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 16 października 1979 roku (Monitor Polski, Nr 26 z dnia 26 października 1979 roku, poz. 141, § 10). Obejmuje fragmenty oddziałów 194 (część C) i 226 (część A) w Puszczy Białowieskiej. Po powiększeniu w 1996 roku obszaru Białowieskiego Parku Narodowego, rezerwat znalazł się w jego granicach. Rezerwat położony jest na terenie gminy Narewka.

Celem rezerwatu jest zachowanie w naturalnym stanie fragmentu Puszczy Białowieskiej odznaczającego się dużym udziałem wyjątkowo dorodnych dębów z licznymi okazami pomnikowymi. Dęby posiadają gładkie bezsęczne pnie. Ich wysokość dochodzi do 40 m. Okazy pomnikowe osiągają pierśnicę 1,5 m.

Powierzchnia rezerwatu wynosi 48,69 ha. Jest to teren równy, z niewielkimi wzniesieniami i zabagnionymi obniżeniami. Wznosi się średnio 154 m n.p.m. Niedaleko rezerwatu przepływa rzeka Hwoźna.

Na terenie rezerwatu dominują stanowiska grądowe, ale natrafimy tutaj także na ols, zbiorowiska borowe i las bagienny.

Z drzew, poza dębami, występują w rezerwacie: świerk, grab, klon, lipa, osika, jesion, olsza, brzozy – omszona i brodawkowata, sosna.

W warstwie ziół odnajdziemy takie gatunki, jak: czartawa drobna, czyściec błotny i leśny, gwiazdnica gajowa i wielkokwiatowa, jaskier wielki, kokoryczka wielkokwiatowa, konwalijka dwulistna, kosaciec żółty, łuskiewnik różowy, marek szerokolistny, marzanka wonna, pępawa błotna, podagrycznik pospolity, szczawik zajęczy, trzcinnik leśny i lancetowaty, turzyca

Dąb o największym obwodzie - 533cm, rosnący na terenie rezerwatu

odległokłosowa i pospolita, widłak jałowcowaty, zawilec gajowy, żabieniec babka wodna, żywiec cebulkowy; w wodach – okrężnica bagienna i rzęsa drobna oraz mchy – tujowiec tamaryszkowaty i widłoząb miotłowy.

Z ssaków można tutaj spotkać jelenie, dziki, sarny, czasami żubry, a wyjątkowo wilka i rysia. Bogata jest też fauna ptaków rezerwatu.

Przez rezerwat biegnie pieszy szlak turystyczny nazwany, od rezerwatu – „Wilczym Szlakiem” (zielony, 11,5 km). Rozpoczyna się on na skraju osady Zamosze, biegnie przez uroczysko Kosy Most, gdzie znajduje się wieża widokowa do obserwacji ptaków w dolinie rzeki Narewki, dalej prowadzi przez teren rezerwatów Wilczy Szlak i Głuszec i kończy się we wsi Masiewo I, na tzw. Polanie Masiewskiej. Do rezerwatu Wilczy Szlak można dotrzeć także zielonym szlakiem rowerowym Narewka-Masiewo-Narewka (36 km), który pokrywa się na wielu odcinkach ze wspomnianym wcześniej szlakiem pieszym.

Wizyta w rezerwacie każdemu może dostarczyć sporo wrażeń. W internecie możemy znaleźć taką oto relację: „Jest to prawdziwe królestwo potężnych puszczańskich dębów. Zajmują one sam grzbiet wzniesienia – jak przystało na drzewa królewskie. Niżej na zboczach rosną gonne świerki, graby, lipy, a na dole nad Hwoźną olchy. Dęby są potężne, grube i bardzo wysokie o słoniowatej, spękanej korze. Niektóre z nich mają po kilka metrów obwodu... Obok zdrowych, strzelistych dębowych olbrzymów leżą potężne, na wpół spróchniałe kłody lub obłamane suche konary, tworzące wokół pni istne rumowiska. To dzikie i pierwotne uroczysko robi olbrzymie wrażenie i niczym monumentalna świątynia zmusza do zachwytu, skupienia, kontemplacji”. (oprac. Piotr Bajko)

Galeria