Jakub Waszkiewicz

Jakub Waszkiewicz – sztabs-kapitan armii carskiej, prawdopodobnie kierownik lazaretu wojskowego w Białowieży w czasach carskich. Urodził się w 1861 roku w białowieskich Podolanach, w rodzinie Bazylego Waszkiewicza i Tatiany z d. Gabiec. Ojciec Jakuba był wójtem Białowieży. Waszkiewiczowie posiadali dziewięcioro dzieci.

   Jakub Waszkiewicz ożenił się z Zenobią z d. Bukraba, mieszkanką Zastawy – tam też zamieszkali. Urodziło się im 7 dzieci: Krystyna, Olga, Maria, Antoni, Konstanty, Mikołaj i jeszcze jeden syn (imię nieznane). Cała rodzina w sierpniu 1915 roku udała się w tzw. bieżeństwo (uchodźstwo, masowa ucieczka) do Moskwy. W roku 1918, podczas rewolucji i tzw. „czerwonego terroru”, zginęli dwaj synowie, a trzeci uciekł wraz z rosyjską emigracją do Argentyny.

   W roku 1920 pozostała część rodziny Waszkiewiczów powróciła do Białowieży, na Zastawę. Jakub zatrudnił się na poczcie, własną bryczką rozwoził paczki. W latach 1923-1938 posiadał cztery domy mieszkalne, które wynajmował lokatorom. Poza tym, jako „podriadczik” (dostawca usług), zatrudniał ludzi do wycinki i wywozu drewna z Puszczy Białowieskiej. Zmarł w 1938 roku, został pochowany na cmentarzu w Białowieży. (oprac. Ewa Zwierzyńska)
 

Galeria