Nona  Kurianowicz

Nona Kurianowicz (z d. Buszko) – technik leśnictwa, bibliotekarz, działacz społeczny, dyrektor Białowieskiego Ośrodka Kultury.

  Urodziła się 29 listopada 1953 roku w Białowieży. Jej ojciec, Michał Buszko, był znanym strażnikiem-hodowcą żubrów w Białowieskim Parku Narodowym. Nona uczęszczała do miejscowej Szkoły Podstawowej, a następnie do Technikum Leśnego. Roczny staż pracy odbyła w Nadleśnictwie Suwałki. Później przez trzy lata pracowała w Domu Wypoczynkowym PTTK w Tykocinie.

  We wrześniu 1980 roku została zatrudniona w Gminnej Bibliotece Publicznej w Białowieży. Rok później powierzono jej obowiązki kierownika biblioteki. Na tym stanowisku pracowała do 1 kwietnia 1994 roku, zdobywając jednocześnie fachowe kwalifikacje zawodowe. Bardzo troszczyła się o powiększenie zbiorów bibliotecznych, ich różnorodność tematyczną i właściwą obsługę odwiedzających bibliotekę czytelników. Organizowała różne zajęcia dla dzieci, m.in. wiosenne spotkania z bajką, wierszem i rysunkiem, liczne wystawy, pogadanki, prelekcje z przeźroczami, organizowała występy artystyczne z okazji Dnia Matki i Dnia Dziecka. Ściągnęła do Białowieży na spotkania autorskie m.in. Monikę Warneńską, Annę Przemyską, Irenę Gumowską, Aleksandra Omiljanowicza, Jana Leończuka, a także zawodowych aktorów z Białegostoku, którzy wystawili tutaj monodram. Chętnie gościła delegacje bibliotekarzy z całej Polski. Była wyróżniającym się bibliotekarzem. Za swoją działalność w 1993 roku otrzymała odznakę „Zasłużony Działacz Kultury”.

  Angażowała się także w działalność społeczną. W 1990 roku była sekretarzem Białoruskiego Komitetu Wyborczego, który miał za zadanie wyłonić kompetentnych ludzi i umieścić ich nazwiska na listach kandydatów do samorządu lokalnego.

  Aktywna działalność społeczna i kulturalna w środowisku p. Nony została zauważona i doceniona przez miejscowe władze. Po reorganizacji w 1994 roku Białowieskiego Ośrodka Kultury i Gminnej Biblioteki Publicznej, p. Nonie powierzono stanowisko zastępcy dyrektora Białowieskiego Ośrodka Kultury, następnie, po dwóch latach, p.o. dyrektora tej placówki. Pani Nona rzuciła się w wir nowych wyzwań – organizowała życie kulturalne swojej miejscowości. Uczestniczyła aktywnie m.in. w organizacji kolejnych wydań imprezy muzyczno-folklorystyczej „Noc Kupały”. Zainicjowała i doprowadziła do wydania pierwszej w dziejach książki poświęconej historii Białowieży. W latach 1998-1999 była redaktorem naczelnym miesięcznika społeczności lokalnej „Głos Białowieży”; sama też nieco publikowała, opracowała m.in. szkic poświęcony 50-leciu Gminnej Biblioteki Publicznej w Białowieży.

  Ciężka choroba zmusiła p. Nonę do przejścia na rentę. Mimo poważnych kłopotów ze zdrowiem, często jeszcze odwiedzała niedawne miejsce swojej pracy i współpracowników.

  Zmarła 12 czerwca 2005 roku. Została pochowana na cmentarzu w Białowieży.

  Koleżanki i koledzy p. Nony poświęcili Jej pamięci krótkie wspomnienie, opublikowane na łamach „Bibliotekarza Podlaskiego” (Nr 11-12/2005-2006). (Oprac. Piotr Bajko)

Galeria