Stefan Modzelowski - nadleśniczy przedwojennych nadleśnictw Jagiellońskie i Gródek

Inżynier leśnik, nadleśniczy przedwojennych nadleśnictw Jagiellońskie i Gródek w Puszczy Białowieskiej, inspektor lasów państwowych.

  Stefan Modzelowski (właściwie: Stefan Herburt-Modzelowski) urodził się 25 grudnia 1893 roku (wg starego stylu) w miejscowości Horodok (pow. wasilkowski), w ziemi kijowskiej.

  W latach 1905-1912 uczęszczał do Gimnazjum Filologicznego gen. Pawła Chrzanowskiego w Warszawie (ul. Smolna 30). Po ukończeniu gimnazjum i zdaniu matury odbył w 1913 roku praktykę rolniczą w miejscowości Kołki k. Łucka. Po jej zakończeniu zapisał się na studia w Politechnice Lwowskiej. Studiował do wybuchu I wojny światowej.

  W 1914 roku, jako obywatel zaboru rosyjskiego, został powołany do wojska. Służył do 1918 roku. Po zwolnieniu, w dniu 17 września 1918 roku zapisał się na Politechnikę Warszawską, a w listopadzie tego roku, jako ochotnik, wstąpił do Wojska Polskiego. Uczestniczył w obronie Lwowa i Kresów Wschodnich. Za udział w walkach został odznaczony Krzyżem Orlęta.

  Po powrocie do Warszawy 19 października 1919 roku aplikował się na Wydział Leśny Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Ukończył go w 1924 roku. W trakcie studiów uczestniczył w pracach Bratniej Pomocy, organizując życie kulturalne studentów.

  Po studiach został zatrudniony w Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży. Do 1926 roku pracował jako leśniczy w Nadleśnictwie Drohiczyńskim. W 1927 roku przeszedł do Nadleśnictwa Jagiellońskiego na stanowisku adiunkta, a od 1929 roku – adiunkta leśnego z powierzeniem kierownictwa Nadleśnictwa Jagiellońskiego. Od 1933 roku był nadleśniczym Nadleśnictwa Gródek. W połowie 1936 roku został przeniesiony do Dyrekcji na stanowisko inspektora lasów państwowych.

  W dniu 26 czerwca 1930 roku ożenił się z Wandą Capińską. Z tego małżeństwa urodziło się dwóch synów: Witold (2 maja 1931) i Artur (28 sierpnia 1939).

  Podczas pracy w nadleśnictwie i jako inspektor, Stefan Modzelowski współpracował do 1939 roku z dr. Janem Jerzym Karpińskim; uczestniczył w badaniach naukowych, był też wykładowcą w Państwowej Szkole dla Leśniczych w Białowieży. W 1935 i 1936 roku wygłaszał okolicznościowe przemówienia, otwierające Święto Lasu (Dni Lasu). W 1937 roku został powołany na komisarza egzaminacyjnego Komisji egzaminacyjnej dla kandydatów na stanowiska III kategorii w państwowej służbie leśnej, ochronnej i technicznej (podleśniczych i leśniczych) w DLP w Białowieży. W październiku 1937 roku był kierownikiem gospodarczym kursu przerobu drewna, zorganizowanego w Białowieży przez Dyrekcję Naczelną LP w Warszawie. Wykładał też na kursach dokształcających dla personelu leśnego organizowanych przez DLP. W 1938 roku uczestniczył w zbiórce pieniędzy na budowę Bursy w Białowieży.

  We wrześniu 1939 roku, na polecenie władz zwierzchnich, ewakuował się z pracownikami Dyrekcji Lasów Państwowych na Polesie, następnie wrócił do Białowieży. Po wkroczeniu Armii Czerwonej, w połowie października 1939 roku, został aresztowany przez NKWD i wywieziony, etapami, do gułagu w okolicy Archangielska. W wyniku porozumienia Sikorski-Majski zwolniono go 5 września 1942 roku, a 20 stycznia 1943 roku zarejestrowano w Jemieckim rejonowym oddziale NKWD (obwód Archangielski). Wyznaczono mu na osiedlenie się wieś Podgor. Chory i wycieńczony trafił wkrótce do szpitala w Jemiecku, gdzie zmarł 27 lutego 1943 roku.

  Rodzinę Modzelowskiego spotkał podobny los. W dniu 13 kwietnia 1940 roku wywieziono ją do wsi Machorowka w Kazachstanie (rejon Sowiecki, obwód Północno-Kazachstański). Powróciła ona do kraju w czerwcu 1946 roku. (Oprac. Witold Modzelowski i Piotr Bajko)
 

Galeria