Ludmiła Błotnicka (Fotografia ze zbiorów Bogumiły Żongołłowicz)

Kierownik Pracowni Rozpoznawczej Bakteriologiczno-Łowieckiej Instytutu Badawczego Lasów Państwowych w Białowieży w latach 1935-1936.

  Ludmiła Błotnicka (z d. Baranowska) urodziła się 26 grudnia 1907 roku w Zarzeczu k. Jarosławia. Jej ojciec pracował przez kilkanaście lat jako zarządca u rodziny Dzieduszyckich.

  Ludmiła zdobyła wykształcenie w zakresie medycyny weterynaryjnej. Z dniem 1 marca 1935 roku Instytut Badawczy Lasów Państwowych powołał ją, jako osobę mającą odpowiednie przygotowanie bakteriologiczne, na zwolnione stanowisko kierownika Pracowni Rozpoznawczej Bakteriologiczno-Łowieckiej IBLP w Białowieży. Placówka ta, w związku ze zwiększeniem zakresu pracy, otrzymała dodatkowe wyposażenie. Młoda lekarz weterynarii nawiązała ścisły kontakt z władzami weterynaryjnymi. W porozumieniu z nimi zostały opracowane przepisy, dotyczące rejestracji i uzyskiwania diagnoz chorób zwierzyny łownej. Normowały one sposób pobierania i przesyłania próbek zwierząt padłych na terenie Lasów Państwowych oraz wydawania diagnozy. Do obowiązków lekarki należała przede wszystkim opieka weterynaryjna nad hodowlami żubrów oraz innych zwierząt rzadkich i chronionych, zarówno w Puszczy Białowieskiej, jak i poza nią. Niestety, młodej i mało doświadczonej lekarce nie udało się nawiązać dobrej współpracy z ludźmi zajmującymi się bezpośrednio hodowlą żubrów. Pierwszoplanową rolę zaczęły odgrywać wzajemne obwiniania, które szybko przerodziły się w ostry konflikt. W tej atmosferze lekarka z końcem maja 1936 roku zakończyła swą pracę.

  W Białowieży Ludmiła poznała inż. Władysława Błotnickiego – inspektora i kierownika Biura Przemysłowo-Handlowego w miejscowej Dyrekcji Lasów Państwowych, za którego wyszła za mąż. Ślub zawarli 8 września 1935 roku w Warszawie. Kraj opuścili po wybuchu II wojny światowej. Wędrowali przez Węgry, Jugosławię, Palestynę, Egipt i Liban. W 1950 roku udali się do Australii, osiadając ostatecznie w Perth. W 1955 roku przyjęli obywatelstwo australijskie. W 1944 roku w Tel-Avivie L. Błotnicka opublikowała wspomnienia o swej pracy w Białowieży. W 2007 roku Oficyna Wydawnicza Kucharski w Toruniu wydała zbiór jej opowiadań „Przez zieloną granicę”, w opracowaniu i z przedmową Bogumiły Żongołłowicz. W zbiorze tym są m.in. teksty zatytułowane „O Białowieży i łowach” oraz „Żubry”.

Ludmiła Błotnicka zmarła 21 lutego 1981 roku w Hilton.

(opracował Piotr Bajko  na podstawie wstępu Bogumiły Żongołłowicz do książki Ludmiły Błotnickiej "Przez zieloną granicę”.)

Galeria