Rzeźba żubrów - kopia |
Jednym z eksponatów Muzeum Przyrodniczo-Leśnego Białowieskiego Parku Narodowego w Białowieży jest kopia prehistorycznej rzeźby, przedstawiającej dwa żubry (samiec i samica). Figurki mierzą 63 i 61 cm. Rzeźba została wykonana z gliny przed około 14-15 tysiącami lat w 900-metrowej jaskini Tuc d’Audoubert, znajdującej się we francuskich Pirenejach. Odkrył ją w 1912 roku prof. prehistorii Henri Begouen (1863-1956) z Uniwersytetu w Tuluzie.
W 1923 roku na zamówienie jednego z francuskich muzeów wykonano 7 kopii tej rzeźby, z których 6 powędrowało do różnych muzeów na świecie. Jedną z kopii zakupiła dla białowieskiego muzeum w 1937 roku Dyrekcja Lasów Państwowych w Białowieży. Muzeum akurat przeniosło się z pałacu do nowej siedziby (obecnie budynek ten nie istnieje) i rzeźbę wystawiono w jego westybulu. Po wojnie umieszczono ją w pierwszej sali wystawowej. Rzeźbie towarzyszyły witraże z prehistorycznymi rysunkami, przedstawiającymi renifery, głowę dzikiego konia – tarpana, żubry i inne zwierzęta.
Kopię rzeźby żubrów prezentowano w starym muzeum do 1970 roku. Po otwarciu w 1972 roku ekspozycji muzealnej w nowym budynku, wyeksponowano ją na sali przed wejściem na wystawę. Po przebudowie i modernizacji muzeum, eksponowano ją najpierw w holu wejściowym, później przeniesiono do sali wystaw czasowych. Obecnie rzeźba znajduje się tuż przy wejściu na schody, prowadzące do części administracyjnej Białowieskiego Parku Narodowego.
Sprowadzenie kopii prehistorycznej rzeźby do Białowieży zostało odnotowane przez prasę. Artykuły o tym zdarzeniu pojawiły się w czasopismach: „Echa Leśne” nr 32/1937 i „Ilustracja Polska” nr 34/1937. (Oprac. Piotr Bajko)